زبرجَد یکی از سنگ‌های قیمتی است که از عهد باستان اهالی خاورمیانه و خاور نزدیک آن را شناخته‌اند. در علم زمین شناسی به کانیالیوین که رنگ سبز زیتونی داشته باشد زبرجد می گویند.

جزیره ای وجود دارد بنام zebargad که دارای معدن زبرحد است و احتمالا نام زبر جد از آن گرفته شده است

به زبر جد olivine گفته میشود چون رنگ زیتون است . نام این سنگ احتمالا از کلمه عربی faridat (جواهر) گرفته شده است.

این سنگ جلای شیشه و روغنی دارد و در مقابل مواد اسیدی پایدار نیست و در برابر فشار و ضربه شدید ترک میخورد . بنابراین گاهی با فلز پوشانده می شود . انواع cat's eye  و star  پریدوت کمیاب هستند.

• 

  مهمترین معدن زبرجد در جزیره آتشفشانی دریای سرخ  است. معدن دیگر مثل میانمار و استرالیا و برزیل و چین و کنیا و مکزیک و پاکستان و سرلانکا و آفریقای جنوبی ... .
   
• زبرجد به وسیله جنگجویان جنگهای صلیبی در قرون وسطی به اروپای مرکزی برده شد و اغلب برای اهداف مذهبی و کلیسا بکار برده می شد و یکی از پر طرفدارترین سنگ ها در دوران باروک بوده است.

  این سنگ را هم تراش جواهری میدهند و هم کبوچن و دامله.

  بزرگترین زبرجد تراشیده جهان در حال حاضر در واشینگتن نگهداری میشود . با وزن 319 قیراط!.

  

  رنگ بطری مانند و زیتونی زبرجد ناشی از آهن موجود در این کانی است.

  رنگ ایده آل این کانی سبز چمنی است

  زبرجد شکست دوگانه قوی دارد و یکی از راههای تماییز بین این کانی و کانی هایی مانند زیرکن و تورمالین سبز است.

  در مورد شکستگی دوگانه باید خاطر نشان شد که اگر تصویری از زیر کانی دیده شود دو تصویره میشود.رنگ این کانی با حرارت کمرنگ تر میشود.